انگور یک فرهنگ بسیار باستانی است که، با این حال، به سرعت در حال توسعه و توسعه در تمام قرن ها است.
به خصوص پیشرفت بزرگ با انتخاب مصنوعی ساخته شده است، که نتایج آن هزاران تن از انواع مختلف را در بر می گیرد.
به همین علت، حتی یک متخصص بسیار باتجربه می تواند سر خود را در مواجهه با این فراوانی از دست بدهد.
ما تلاش خواهیم کرد تا هر چه زودتر حداقل یک نوع را معرفی کنیم که نام آن "تیمور" است.
هدف ما نه تنها توصیف انگور و میوه های آن است، بلکه مقدمه ای بر روند کاشت و مراقبت از بوش این انگور زیبا می باشد.
توصیف انواع انگور "تیمور"
این انواع نتیجه تلاش های دانشمندان روسی است که آن را با پرورش کشت. فرم های والدین انگور گونه هایی مانند "Frumoasa Albe" و "Delight" بودند.
انگور "تیمور" تنها از بهترین خواص از آنها دریافت کرد و امروزه مورد علاقه بسیاری از تولیدکنندگان است که به دنبال رشد انگور در سرزمین خود هستند.
در عین حال، استقامت و ثبات گونه های انگور توصیف شده، باعث می شود تا در بسیاری از مناطق آب و هوایی رشد پیدا کند، به خصوص اگر رشد کند پوشش فرهنگ
به طور طبیعی، ویژگی اصلی تنوع انگور بوش خاص نیست، بلکه خوشه آن است. در این نوع انگور، آنها در اندازه 0.4 تا 0.6 کیلوگرمی نسبتا بزرگ و وزن دارند. در عین حال، آنها دارای یک شکل استوانه ای یا مخروطی هستند، و همچنین یک ساختار توزیع توت نسبتا شکننده است.
افتخار خاصی از انواع توت های بزرگ و بسیار زیبا است. اندازه متوسط یک توت 2.9 سانتیمتر سانتی متر است، در حالیکه متوسط وزن آنها 6-8 گرم است. شکل توت ها از دو نوع است: بیضی یا نوک پستان با یک نوک ناخن بسیار جذاب.
برای رنگ رنگ بیرونی انگور "تیمور" نیز دارای دو نوع است - سفید، با یک بنفش نفیس یا قهوه ای مایل به قرمز روشن در سمت آفتابی و صورتی. با این حال، اولین بار بسیار رایج است، بنابراین ما در مورد آن صحبت می کنیم (البته ما نیز در مورد صورتی به یاد می آوریم، اما کمی پایین تر و نه خیلی دقیق).
طعم انگور "تیمور" مستحق توجه ویژه است. با توجه به ساختار متراکم، هنگام غذا خوردن، اثر کریستال ایجاد می کند. و با توجه به میزان بالای انباشت شکر (از 17 تا 22 درصد با اسیدیته این انواع توت ها فقط 6-9 گرم در لیتر) و عطر و بوی دلپذیر مشک، طعم و مزه انگور انواع توصیف شده منحصر به فرد می شود.
همچنین لازم به ذکر است که پوست میوه بسیار نازک است، بنابراین وقتی خورده می شود، به راحتی پاره شده و عملا احساس نمی شود.
اول از همه، قابل توجه است که این انواع مشخصه است رشد متوسط بوش. بنابراین، اگر در کنار بوته های شدید، کاشته شود، می تواند ضعیف باشد.
برای از بین بردن این مشکل، بسیاری از انگورهای گیاهی "تیمور" را به بوته های شدید تر می رسانند. با توجه به این، نه تنها حجم بوش را افزایش می دهد، بلکه باعث افزایش محصول می شود.
تنها تفاوت در کشت این گونه در ریشه های خود تنها در دوره های بعد از رسیدن محصول، که معمولا در طول 105-115 روز از فصل رشد روباز انگور رخ می دهد. اما در هر صورت، تنوع به زودی نشان خواهد داد.
به طور کلی، عملکرد انگور "تیمور" بالا.
نقش مهمی در این امر بوجود می آید که بلوغ عالی شاخه ها، که 75-95٪ آن می تواند مفید باشد، و ضریب کارآیی بوته ای که 1.5-2 است (یعنی از 1 تا 3 خوشه می تواند بالغ شود) است. علاوه بر این، حتی بر روی چوب های چند ساله مناسب مناسب برای کشت می باشد.
مزیت بزرگ این نوع است ریشه کن کردن قلمه های آن بسیار عالی است، که تا حد زیادی روند بازتولید انگور را تسهیل می کند. همچنین لازم به ذکر است که انواع انگورهای Timur به سرعت در 2 تا 3 سال پس از کاشت در محل رشد دائمی رشد می کنند.
کمی در مورد مهم ترین شایستگی ها انگور "تیمور"
- این نوع انگور یک گل دوجنسی دارد که عملکرد بی نظیر و فراوانی را بدون توت ها می کند.
- عملکرد بالا و ارائه خوب از پیاز انگور.
- توانایی به دست آوردن اندازه های بزرگتر از خوشه ها و انواع توت ها در هنگام استفاده از بوته تا 20-25 چشم و یا زمانی که آن را به یک پایه رشد قوی رشد می کند.
- سازگاری خوب با سهام تقریبا تمام بوته های انگور بلند.
- هنگام رشد این نوع انگورهای نزدیک به دیوار یا نزدیک به سطح بوش، ممکن است شاخص انباشت شکر 25 درصد را بدست آورید.
- مقاومت بالا در برابر چنین بیماری های رایج انگور به عنوان خاکستری و پوسیدگی خاکستری وجود دارد.
- "تیمور" به یکی از مقاوم ترین گونه های انگور اشاره دارد، زیرا حتی زمانی که دماسنج را تا دمای 25 درجه سانتیگراد کاهش می دهد، چوب آن فقط در موارد نادر آسیب دیده است.
در واقع، تنها فقدان این نوع انگور است رشد ضعیف بوش او. از آنجایی که بوته کوچک است - و تعداد شاخه های آن معمولا کوچک و حتی با محصولات بسیار فراوانی شکل می گیرد، بوش همیشه نمی تواند آن را به سطح بالا بدون نرمال برساند.
علاوه بر این، این گونه ها کاملا از شرایط رشد، نوع خاک و پانسمان بالا خواسته اند. بنابراین، بدون مراقبت مناسب، آن را به ارمغان نخواهد آورد و حتی به عنوان یک گیاه زینتی به خوبی رشد می کند و حتی ممکن است حتی ناپدید شود.
بوش به شدت به کشت آن بر خاک های سنگین واکنش نشان می دهد. در این مورد، با وجود برداشت خوب، کیفیت آنها به میزان قابل توجهی متفاوت است. به طور خاص، پوست توت ها سنگین تر می شود و عطر و طعم عجیب و غریب غیر معمول را به دست می آورد. خوشبختانه، با گذشت زمان رسیدن محصول و به دست آوردن بلوغ مصرف کننده، این طعم کاملا ناپدید می شود.
انگور "تیمور" صورتی: تفاوت ها و شباهت ها با محبوب تر سفید
این نوع انگور در وهله اول توسط اصطلاحات و ویژگی های باروری مشخص می شود.
این میوه به ارمغان می آورد و همچنین سفید، اما میوه های آن کمی بعد، تا اواسط ماه اوت می رسد. پس از همه، فصل رشد بوش حداقل 110 و گاهی حتی 130 روز طول می کشد. در همان زمان، محصول انگور صورتی به اندازه فراوانی که در بالا توضیح داده شده نیست، گرچه دارای میوه های بزرگتر است: خوشه ها دارای وزن متوسط 0.8 کیلوگرم، توت های صورتی بزرگ هستند. ساختار خوشه شل است
بر خلاف نسل سفید آن، صورتی "تیمور" دارای طعم شیرین انواع توت ها به همین دلیل، و محتوای کالری آن بسیار بالاتر است، حدود 70 کالری در هر 100 گرم توت ها.
همچنین، انگور صورتی معمولا یک شکل ضخیم و پوست چرب تر است. اما پوست نیز خورده شده و به هیچ وجه به طعم نمایش داده نمی شود. به هر حال، این دو نوع انگور تیمور به طرز مزه متفاوت است.
یک ضعف بسیار مهمی در این نوع است که بوش آن اغلب توسط علف های هرز تحت تاثیر قرار می گیرد. برای مبارزه با این آفت بسیار دشوار است، بسیاری از مردم ترجیح می دهند که تیمور را برای کاشت بر روی طرح خود انتخاب کنند.
ما قوانین ویژه ای را برای کاشت انگور "تیمور" به اشتراک می گذاریم و به سوالات پاسخ می دهیم "چطور؟"، "وقتی"، "کجا؟" و "چطور؟"
میل تنها در سایت شما همیشه کوچک است.پس از همه، لازم است نه تنها آن را بکار ببریم، بلکه همچنین باید آن را درست انجام دهیم. اول از همه، شما باید انتخاب کنید که چگونه بوته انگور را بکار ببرید، زیرا در واقع چندین راه وجود دارد:
- تولید انگور با کمک نهال های پرتقال.
- تلقیح قلمه انگور به گونه های دیگر.
- کاشت دانه های انگور
- رشد یک روش بوش جدید برداشت.
اما برای یک نوع انگور ترجیح می دهم این روش را برای پیوند به شاخساره های قوی رشد دهیم که دارای ذخایر زیادی از چوب های چند ساله هستند. به همین دلیل است که یک بوش خوب با نیروی رشد خوب رشد می کند. همچنین، در این مورد، شما می توانید انگور کمتر غریب، که دارای انواع "تیمور" است.
نه کمتر موثر می تواند کاشت و نهال، در ریشه های خود. با این حال، در این مورد، کمیت و کیفیت محصول به میزان کم خواهد بود.
تفاوت قابل توجهی در این نیست که آیا شما انگور را در پاییز و یا بهار نخواهید کشت؟ هر فصل دارای نقایص و مزایای آن است.
لازم است تنها به این واقعیت توجه شود که نهال و قلمه های سبز در فصل بهار بهتر می شوند چرا که در پاییز می توانند از طریق یخ زدگی آسیب ببینند.با این حال، در پاییز انتخاب بسیار بیشتری از نهال های خود وجود دارد، و کاشت آنها در این زمان به دلیل اشباع خاک از رطوبت بسیار کارآمد است.
اگر می خواهید انگور را در بهار بگنجانید، پس از اولین روزهای مارس گرم، می توانید این کار را انجام دهید. در این زمان، شما می توانید نهال ها را از پاییز نجات دهید یا واکسیناسیون را در سهام های قدیمی انجام دهید.
در بعضی از روزهای بهار، نهال هایی که در فصل زمستان از قلمه انگور رشد می کنند تا آغاز ماه جولای کاشته می شوند. آنها شاخه های سبز دارند، بنابراین، بعدا آنها را می بوسید، بیشتر احتمال حفظ آنها از یخ های بهار است.
کاشت پاییز انگور در شرایط کمتر کشش انجام می شود. این معمولا زمانی است که نهال انگور در حال استراحت است. این لازم است به طوری که تنها انگور کاشته شده به زمان آغاز رشد نمی کند، که به دلیل نزدیک شدن به یخ های زمستانی بسیار ناخوشایند است.
همچنین، در ارتباط با یخ های مشابه با فرود نمی تواند به تاخیر بیفتد. بهتر است آن را در نیمه دوم ماه اکتبر، در مناطق شمالی و سردتر انجام دهیم - اواخر سپتامبر یا اوایل ماه اکتبر.
انگور بسیار علاقه مند به گرما است، و انواع تمیم نیز برای رشد خوب نیازمند خاک بارور و سبک است.در این رابطه، به سادگی بوته در فضای آزاد کلبه تابستانی خود کار نمی کند.
باید مراقب باشید که بوش به هیچ وجه توسط ساختمان ها یا گیاهان دیگر پوشیده نشود و مقدار کافی مواد مغذی نیز داشته باشد.
شرابداران تجارتی توصیه می کنند که انگور "تیمور" را در نزدیکی خانه های خود، در طرف جنوب (به خوبی یا از جنوب غربی) رشد می دهند. به همین دلیل، بوش تنها مقدار زیادی از نور خورشید را دریافت نمی کند، بلکه همچنین از روی باتلاقی ها محافظت می شود.
اینها مخصوص انگورها در طول گلدهی بسیار خطرناک هستند، زیرا آنها می توانند تمام گل آذین را از بین ببرند. علاوه بر این، انگور ها در صخره های کوچک یا تپه ها بهتر رشد می کنند، زیرا در دره ها نیز مقدار زیادی هوای سرد می تواند رکود کند و باعث بیماری های قارچی شود.
بهتر است خاک های حاصلخیز برای کاشت گونه های انگور توصیف شده را انتخاب کنید. در صورتی که در سایت شما چنین چیزی وجود نداشته باشد، باید آن را با مقادیر زیادی مواد آلی خود را بارور کنید. اما هنوز هم ارزش آن است که "تیمور" بهترین میوه باشد و در زمین های نور و گرم رشد می کند.
طرح کاشت این انگور باید با توجه به رشد بوته آن باشد. به همین دلیل، فاصله بین بوته ها در یک ردیف تنها می تواند در یک متر انجام شود، اما بین ردیف ها - از 1.5 تا 2.5 است.
پیوند مناسب کلیدی برای موفقیت برداشت های انگور آینده است. به همین دلیل، قبل از شروع آن، شما باید با این روند آشنا شوید، که ما پیشنهاد می کنیم آن را انجام دهید.
ابتدا شما باید آماده سازی قلمه ها را انجام دهید. آنها معمولا در پاییز برداشت میشوند، لذا در همان زمان حساس تر است.
با این حال، قلمه ها ممکن است تا بهار حفظ شوند، اگر آنها را با شن و ماسه پوشانید و آنها را در یک اتاق نگه دارید تا درجه حرارت پایین تر از 12 درجه سانتیگراد نباشد. در عین حال بهترین برش باید کمتر، بیش از 2-3 چشم داشته باشد.
برای پیوند، قسمت پایینی برش باید از هر دو طرف بریده شود و یک گوه را بسازد. این به او اجازه می دهد که بیشتر به سهام نگاه کند، در نتیجه سرعت ریشه اش را تسریع می کند.
همچنین بخش پایین باید باشد مدتی در آب نگه داریدبه طوری که برش باید با رطوبت لازم و حیاتی بیشتر تغذیه شود. با همان هدف، قسمت فوقانی برش، یعنی چشم او، توصیه می شود که موم.
پس از آن شما باید ابتدا آماده سازی سهام کنید از بین بردن بوش قدیمی. سطح کمان چپ، ارتفاع حدود 10 سانتیمتر، صاف و صاف است.
همچنین بسیار مهم است که تمام خاکهایی را که می توانند باعث بیماری شوند، از بین ببرند. سپس شما می توانید در تقسیم سهام انجام دهید. این باید با دقت و عمیق انجام شود تا آسیب نباشد.
یک ساقه آماده به شکلی تقسیم شده و تنها با بخش trimmed شده است. اگر سهام به اندازه کافی گسترده باشد - می توانید پیاز چند قلمه.
برای اثربخشی پیوند، سهام باید به همان اندازه که ممکن است تنگ شود و با پارچه با دوام حفظ شود. پس از این، سهام با خاک رس خیس می شود و آب فراوان می آید. مهم است که برای پشتیبانی بوش آینده در نزدیکی آن، یا همچنین مالچ کردن خاك اطراف آن، به یكدیگر متصل شود
مراقبت از انگور "تیمور": مهمترین جنبه ها
- بوته این نوع انگور به طور منظم آب بسیار مهم است. این مهم است قبل از گلدهی و در طول تشکیل برداشت آینده. در طول خشکسالی، بوش بدون رطوبت اضافی نیز غیرممکن است.
- هر آبیاری باید با مالچ کردن خاک همراه باشد: در اطراف تنه یک لایه 3 سانتیمتر خاک اره یا قوزه را بیرون بیاورید.
- برای بوته ای خوب، نیاز به هرس معمولی دارد. بار معمول بوش حدود 30 چشم است، هرچند برای افزایش خوشه ها، آنها به 20 تا 25 عادی می رسند. هر ساقه با 10 تا 12 چشم کوتاه است.
- این تنوع، به رغم ثبات، شما باید برای زمستان، صرف نظر از سن و اندازه، پوشش دهید.
- پانسمان بالا از بوته انگور نیز باید به طور منظم و نسبتا فراوان باشد. خوراک می تواند استاندارد باشد، ارگانیک و مواد معدنی، اما بسیار مهم است که آن را با کودهای نیتروژن نباشید.
- پاشش پیشگیرانه بوش در هر سال قبل از گلدهی و پس از تکمیل آن انجام می شود.