چگونه می توان یک توروندا با اسید بوریک برای درمان گوش ها، چگونگی اعمال و چگونگی حفظ آن در کانال گوش ایجاد کرد؟

اسید بوریک در گوش تقریبا در هر خانواده استفاده می شود، اگر یکی از بستگان مشکل گوش داشته باشد. برای انجام مراقبت از گوش های بیمار در شب، از turundochka استفاده می شود - این ساب ها پنبه ای است که با الکل بوریک مرطوب است. این یک راه بسیار راحت و امن است.

استفاده از اسید بوریک اسید بور یکی از رایج ترین روش ها در درمان بیماری های گوش است. در مواردی که این تکنیک مورد استفاده قرار می گیرد، تفاوت بین این مقاله و تزریق ساده دارو در گوش، چه چیزی است؟

این چیست؟

کلمه "turunda" از turunda لاتین مشتق شده است که به معنی پیوند است.

Turunda در پزشکی یک ساب بافت پنبه ای کوچک و یا طناب بافی است که برای قرار دادن در مناطق مختلف از نظر سخت در دسترس قرار دارد.

مفهوم مکان هایی که به سختی در دسترس است عبارتند از:

  • گذر بینی
  • مجرای ادرار؛
  • anus؛
  • کانال شنوایی
  • زخم زخم

در خارج از منزل، توراند ها از مارپیچ یا پنبه پیچیده شده است. داروخانه ها محصولات آماده و استریل را به فروش می رسانند، اما در صورت لزوم می توان آنها را به طور مستقل تولید کرد.

جوانب مثبت و منفی

Turunda در گوش، در مقایسه با یک تزریق ساده، دارای مزایای زیر است:

  1. داروهایی که قوز قرنیه خیس می شود، از گوش خارج نمی شود.
  2. حتی توزیع بیشتر مواد فعال در کانال گوش.
  3. اعتبار طولانی تر از دارو.
  4. در دسترس بودن مواد مخدر و کم هزینه آن.

معایب این روش عبارتند از خطر آسیب به گوشه گوشه با معرفی اشتباه پرچم قرمز. علاوه بر این، می توانید پوست ظریف کانال گوش آسیب رساند. اگر فقط یک قطعه تامپون پنبه یا مارپیچ برای مدت طولانی در گوش باقی بماند، می تواند منجر به التهاب و عوارض جدی شود.

تفاوت هایی از فشرده سازی و تزریق چیست؟

Turunda برای اوتیت غدد لنفاوی، راه مقابله با این بیماری بسیار راحت و بی خطر است، در مقایسه با تزریق دارو در گوش.

هنگام تزریق، ممکن است احساسات دردناک رخ دهد - خارش، سوزش یا سوزش، که در عرض چند دقیقه ناپدید می شوند. هنگام استفاده از توراندوم چنین درد تقریبا هیچ وقت اتفاق نمی افتد.

فشرده سازی با اسید بوریک، در مقایسه با داروهای مشابه با دارو، یک روش گرم کردن و ضد درد است.هیچ تماس مستقیمی با دارو با پوست ظریف کانال گوش و سرفه وجود ندارد و اثر بهبودی به علت حرارت محلی در گوش رخ می دهد.

و اگرچه فشرده روش روانشناختی کمتر از معرفی توراند یا تزریق است، اما می تواند روند بیماری را کاهش دهد و سندرم های درد را از بین ببرد.

چه راهی و چه زمانی باید انتخاب کرد؟

هر سه راه استفاده از الکل بوریک در اوتیسم، تزریق، گرم شدن فشرده و توراند در گوش - دارای علائم پزشکی مختلف است. بنابراین، قبل از استفاده از این روش یا درمان در خانه، شما همیشه باید با یک پزشک مشورت کنید. فقط یک متخصص میتواند دقیقا مشخص کند که آیا استفاده از اسید بوریک برای مورد خاص شما مناسب است یا خیر.

تزریق در گوش برای آسیب های ناخواسته گوش استفاده می شود. الکل بوریک در سه درصد غلظت میکروآلات فلورسنز باکتریایی را در تمرکز التهاب می کشد و ایمنی محلی را تقویت می کند. یک پیش نیاز، عدم وجود سوراخ گوشه گوشه است.

گرم شدن فشرده با الکل بوریک برای اوتیت خارجی، و همچنین برای عفونت گوش میانی گوش در مراحل حاد یا مزمن نشان داده شده است. فشرده سازی باعث افزایش دمای محلی و تولید نوتروفیل ها می شود، که عاملان بیماری را از بین می برند.

بعضی از پزشکان فشرده سازی را به عنوان یک درمان برای آسیب های گوش پذیرفته اند و اجازه می دهند تا گرم شدن فشرده تنها به عنوان یک روش واحد، اگر درد وجود داشته باشد و در دستیابی به مراقبت های اورژانسی وجود دارد.

یک انحصار مطلق برای فشرده سازی گرم شدن:

  • فرآیند التهابی فعال
  • تجاوز
  • پوکی استخوان صورت؛
  • و همچنین افزایش دمای بدن.

عدم رعایت این نیاز می تواند فرایند آسیب شناختی را تشدید کند و حتی پارگی غشا را تحریک نماید.

Turunda آغشته به الکل بوریک، در مواردی که در مورد یکپارچگی گوش پاشنه تردید وجود دارد.

در عین حال، اثر گرمایش برای مدت طولانی حفظ می شود و غشا کمتر می شود. علائم استفاده یکسان هستند: التهاب غیرقابل عصبی گوش میانی و همچنین حضور جوش در کانال گوش.

چه موقع آنها مخالف هستند؟

Turunda با الکل بوریک در گوشه ها در موارد زیر قابل قبول نیست:

  • سن کودک کمتر از 3 سال؛
  • بارداری؛
  • تغذیه با شیر مادر؛
  • عدم تحمل فرد به اجزای؛
  • رسانه اوتیت حاد؛
  • دمای بدن بالا؛
  • اختلال عملکرد کلیوی.

دستورالعمل های گام به گام برای ساختن

در خانه، شما می توانید توراندا از مواد مختلف - پنبه، پنبه پنبه، باند یا گاز. تمام دستکاری ها با مواد استریلی و دست های پاک انجام می شود.

چگونه می توان از پرزها استفاده کرد؟

  1. یک تکه کوچک از پنبه بگیرید، آن را کشیده و در جهات مختلف کشش دهید.
  2. شروع از مرکز، آن را به یک غلتک نازک تبدیل کنید. طول غلتک - 10-12 سانتی متر، قطر - 2 میلیمتر.
  3. غلطک را به نصف خم کرده و هر دو را در یک مارپیچ پیچش کنید.

به عنوان یک نتیجه، شما turunda نسبتا ضعیف را به طوری که آن را خم نمیکند و در عین حال، به اندازه کافی نرم است، به طوری که آسیب رساندن بافت ظریف کانال گوش ندارد.

راه دیگری برای ایجاد توراند وجود دارد:

  1. لازم است پشم پشم را بر روی یک دندانپزشکی یا کلیپ صاف بپوشانید تا بدین ترتیب شکل دایره ای از شکل مخروطی با طول 3-4 سانتی متر بدست آید.
  2. سپس شما می توانید خمیر دندان را بیرون بکشید و سعی کنید آن را به صورت مخروطی ایجاد کنید تا خم شود.

چگونه یک پنبه پنبه ای بسازیم؟

  1. یک پد پنبه را بردارید و آن را به دو قسمت تقسیم کنید.
  2. هر قطعه را به یک دسته از اندازه مناسب رول کنید.
پرچمدار ساخته شده از یک دیسک wadded ساده تر و سریعتر است، زیرا دیسک ساده تر از آن است که رول و فشار کمتری نسبت به پشم معمولی داشته باشد. ضخامت کت برای یک کودک نباید 3-5 میلیمتر باشد.

چگونه محصول را از یک باند یا مارپیچ تولید کنیم؟

  1. قطعه ای از 12-15 سانتیمتر و 1 سانتی متر عرض را برش دهید.
  2. لبه های نوار را به دقت قرار دهید تا رشته ها از آن خارج نشوند.
  3. یک نوار از لبه های مخالف و پیچ و تاب کنید.
  4. تقسیم شدن به نیم و پیچاندن نتیجه به پایان می رسد با هم.

علامت گذاری باند و گاز پانسمان متراکم و نسبتا نرم است.، بنابراین برای بچه های کوچک تر بهتر است.

چگونگی استفاده و چقدر نگه داشتن آن؟

قبل از استفاده از جفت آویز یا جیوه، لازم است که کانال گوش از گوش شنوا (گوجهفرنگی گوگرد) تمیز شود. برای این منظور، سه درصد هیدروژن پراکسید استفاده می شود.

  1. 4-5 قطره پراکسید را در گوش خود بگذارید و حدود 10 دقیقه دراز بکشید.
  2. خم سر خود را به طوری که تمام مایع جریان است.
  3. بقایای گوگرد را با جوانه های پنبه پاک کنید.
  4. 5-6 قطره گرم شده (در یک حمام آب) به دمای بدن الکل بوریک در تورندا اعمال کنید.
  5. با استفاده از حرکات شسته و رفته چرخشی را به گوش بگذارید، در حالی که نوک تورندا باید در خارج باقی بماند.
  6. ترکوند را در گوش به مدت 2-3 ساعت ترک کنید تا خشک شود.
  7. در پایان این مرحله، تامپون را از گوش خارج کنید. در صورت لزوم، بقایای محلول را از کانال گوش با پشم خشک خشک کنید.
  8. چندگانگی این روش - دو یا سه بار در روز و یک بار برای یک شب کامل. شکاف بین روش های روزانه کمتر از 5 ساعت نیست.
  9. مدت درمان بیش از 7 روز نیست.
    در غیاب نتایج مثبت، مطمئن شوید که با دکتر مشورت کنید.

Turunda در گوش باید به اندازه کافی به اندازه کافی، کمی لمس گوشه گوش. ممنوع است که ژل پرچم را خیلی زور بزنید و علاوه بر این نیز آن را رام کنید. توصیه نمیشود داروهای بیشماری روی سواب قرار داده شود.

اگر از مارپیچ یا باند استفاده می کنید، بهتر است آن را در گوش خشک کنید، با استفاده از موچین های استریل. واقعیت این است که ژل مارپیچ مارپیچ خیس شده در اسید بوریک بسیار انعطاف پذیر است و ورود آن به کانال گوش بسیار پیچیده است. بنابراین، الکل گرم بری روی یک تامپون که قبلا قرار داده شده پیوسته است.

علاوه بر الکل بوریک خالص هنگام استفاده از توروندا، می توانید از مخلوط آن با گلیسیرین استفاده کنید. این را می توان به دو صورت انجام داد.

  1. گلیسیرین گرم و الکل بوریک را در قسمت های مساوی مخلوط کنید.محلول حاصل برای تامپون مرطوب است.
  2. ابتدا با آبلیمو بوریک، سپس با همان مقدار گلیسیرین، تراندرا را خیس کنید. اقدامات دیگر - طبق دستورالعمل فوق.

عوارض جانبی

با استفاده درست از اسید بوریک، عوارض جانبی بسیار نادر است.، به عنوان مثال، به علت عدم تحمل فردی. اما با اشتباه (overdose)، استفاده طولانی مدت و کنترل نشده الکل بوریک، شرایط زیر ممکن است:

  • تهوع و استفراغ؛
  • ناراحتی دستگاه گوارش، اسهال؛
  • متابولیسم
  • stupefaction، سرگیجه؛
  • اختلال در کبد یا کلیه؛
  • سردرد
  • وضعیت شوک

در کوچکترین نشانه هایی از این عوارض باید بلافاصله مصرف داروهای اسید بوریک را متوقف کنید و به پزشک مراجعه کنید.

چه اقداماتی برای درمان اندام های شنوایی انجام می شود؟

یک راه حل 3 درصد الکل اسید بوریک، اگر چه یک درمان مؤثر، اما در حال حاضر برای درمان بیماری گوش است.

در بعضی موارد، به جای الکل بوریک، از chloramphenicol یا furacilin alcohol استفاده می کنیم تا ترشحات را تحمل کنیم. تصمیم در مورد اقدامات اضافی در درمان اوتیت توسط دکتر گرفته شده است. پزشک Otorhinolaryngologist ممکن است:

  • قطره گوش با آنتی بیوتیک های پنی سیلین، آموکسی سیلین ها؛
  • مسکن با لیدوکائین؛
  • داروهای ضد التهابی - پردنیزون، دگزست مازون، و همچنین داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی.
  • محلول ید و نیتروژن نقره 40٪ - به عنوان وسیله ای برای زخم گوشه گوش، اگر آن سوراخ وجود دارد؛
  • فیزیوتراپی (UHF، الکتروفورز).

علیرغم سادگی و اثربخشی کافی از استفاده از تورم با الکل بوریک، این روش عمدتا به عنوان کمکی در درمان بیماری های ENT مورد استفاده قرار می گیرد. مهم این است که بدانید درمان بیماری های گوش باید جامع باشد و استفاده از یکی از روش ها نمی تواند تضمین کامل بازیابی را فراهم کند. در اولین نشانه های ناراحتی، باید با دکتر مشورت کنید. و در مورد خطرات خود را فراموش نکن.